Manege in het Amsterdamse Bos luidt de noodklok om loslopende honden

Zelf ben ik met mijn paard regelmatig in het Amsterdamse Bos te vinden. Het artikel over Ingrid van den Broek van de Aalsmeerse manege Funny Horse trok dan ook direct mijn aandacht. In een filmpje op de site van NH Nieuws stelt zij dat de overlast van honden in het Amsterdamse Bos de spuigaten uitloopt.

Honden komen achter paarden aan

Volgens Ingrid is het zo langzamerhand niet meer de vraag wanneer er wat gebeurt, maar wat er dit keer weer gebeurt. Het is bijna iedere keer raak. Honden worden niet aan de lijn gehouden en komen achter de paarden aan. Hierbij bijten ze in de staart van het paard, of zelfs in de benen of buik. Met soms lelijke wonden tot gevolg.

Oproep aan hondeneigenaren

Ingrid is duidelijk. Zij roept op tot een algehele aanlijnplicht voor honden in het bos, met uitzondering van omheinde stukken die daar speciaal voor zijn aangewezen. Bovendien moet daar dan handhaving op komen. Ze laat daarbij foto’s van de wonden van de paarden zien die ze door een hond hebben opgelopen.

Ik weet wel wat Ingrid bedoelt

Zelf heb ik ook wel een aantal vervelende ervaringen met honden, al mag ik zo te lezen van geluk spreken dat het nooit echt ernstig is geweest. Honden in de staart van mijn paard, of haar luid blaffend de stuipen op het lijf te jagen waardoor je van goede huize moet komen om te blijven zitten zijn me dan weer niet onbekend. Vanzelfsprekend passeren we honden (en andere bosgebruikers) altijd in stap. Bovendien roepen we, zodra we een hond iets te enthousiast onze kant op zien komen, de hondeneigenaar toe of hij zijn hond vast wil houden. En eerlijk is eerlijk: er zijn ook genoeg nette baasjes die hun hond direct aanlijnen en wel goed onder appèl hebben staan.

Zelf denk ik dus dat het door een beetje meer rekening te houden met elkaar ook nog wel op een andere manier zou kunnen, maar dan moet er ook wel wat gebeuren. En tsja, zowel een paard als een hond is een dier met hun eigen logica. Als het dan een keer mis gaat, wees dan niet zo’n rotzak die zo maar verdwijnt in het bos en die een geschrokken of zelfs gevallen ruiter of gewond paard achterlaat zonder iets te doen of zeggen.

Meer over het Amsterdamse Bos

Naast Paardenfanaten schrijf ik nog voor een aantal andere websites. Eén daarvan is Outdoordichtbij.nl. Toevallig schreef ik daar ook een artikel over paardrijden in het Amsterdamse Bos. Lees het hier.

Hoofdfoto: