Blinde springruiter wil dat springen paralympische sport wordt

Het verhaal van de Amerikaanse Wren Blae Zimmerman is bijzonder. De dertigjarige amazone is zo goed al blind, en startte pas nadat ze haar zicht verloor met paardrijden. Nu rijdt ze dolgelukkig een springparcours rond en heeft ze een missie: springen moet een paralympische sport worden!

Als kind geen paardrijlessen

Wren was als klein meisje al gek op paarden. Haar ouders deelden die liefde echter niet, en hadden ook niet de mogelijkheid en de middelen om haar op paardrijden te doen. Op haar zeventiende werd ze gediagnosticeerd met de Ziekte van Stargardt, een erfelijke en progressieve oogziekte. Binnen enkele jaren was ze zo goed als blind. Ze kan nu nog licht en donker onderscheiden en heeft heel beperkt wazig zicht. Hoe lang dat zo blijft, is onbekend.

Na haar afstuderen kwamen de paarden

Toch liet het paardenvirus Wren niet los, en uiteindelijk startte ze toch met lessen. Ze ging naar een speciaal centrum voor mensen met een handicap, maar aangezien ze aardig uit de voeten kon had ze minder begeleiding nodig dan de andere lessers. Ze mocht daarom zoveel komen als ze wilde en leerde daardoor al snel de basics. Vanaf het begin gaf ze aan dat ze dolgraag zou willen springen, maar de instructeur gaf aan dat toch echt niet aan te durven.

Toch springen!

Uiteindelijk vond Wren een trainer die het wel aandurfde. Eerst startte ze op de manege, maar al snel mocht ze op het paard van haar trainer. Een wat ouder en ervaren springpaard, dat haar alle kneepjes van het vak leerde. Ze sprong met hem inmiddels parcours van 1 meter. Twee jaar geleden besloot ze te verhuizen naar Kentucky, het “epicentrum van de Amerikaanse paardenwereld”, om haar droom waar te maken.

Een goede voorbereiding is het halve werk

Omdat Wren tijdens haar ronde niet kan zien, is het belangrijk dat ze zich optimaal voorbereid op het parcours. Ze start met het verkennen van de piste wanneer de hindernissen er nog niet staan. Op die manier kan ze zich een voorstelling maken van de ruimte. Ze doet dit opnieuw wanneer de hindernissen er staan, en neemt dan een ziende hulp mee. Die kan toelichting geven hoe ver de hindernissen uit elkaar staan en in welke hoek. Zij tekent het parcours ook in felle kleuren op een groot vel papier, wat Wren enigszins kan zien. Hierdoor kan ze de lijnen die ze gaat rijden in haar hoofd krijgen. Tot slot loopt ze met haar trainer het gehele parcours. Tijdens de wedstrijd draagt ze een oortje. Mocht het dan mis gaan en ze onverhoopt van haar lijnen afwijken, dan kan de trainer ingrijpen.

Vrijheid ten top

Antwoord op de vraag waarom ze nou juist zoveel van springen met haar paard houdt, is makkelijk. Ten eerste kan ze hierdoor even vergeten dat ze een handicap heeft. Door haar blindheid is bijvoorbeeld een uitstapje naar de plaatselijke supermarkt al een uitdaging en op deze manier krijgt ze een gevoel van onafhankelijkheid terug. Daarnaast heeft iedereen altijd gezegd dat het voor een blinde onmogelijk is om te kunnen springen. Natuurlijk geeft het haar veel voldoening om hen allemaal het ongelijk te bewijzen.

Springen een Paralympische sport

Wrens volgende doel is om springen erkend te krijgen als Paralympische sport. Ook wil ze graag andere gehandicapte ruiters die zouden willen springen -zoals dressuurruiters, of beginners- willen inspireren en helpen hun droom waar te maken. Ze gaat daarom haar kunsten vertonen op verschillende shows dit jaar. Ook wil ze op die manier genoeg geld binnenhalen om haar paardrijden te kunnen blijven financieren en daardoor haar grote droom waar te maken.

Wil je meer weten over Wren Blae Zimmerman of haar financieel steunen, check dan haar website.

Check hieronder haar filmpje!

Bron: Horse & Hound