Waarom zijn veel paarden bang voor IJslanders?

Heb je het ook wel eens meegemaakt? Ik wel! Je rijdt met je paard op je dooie gemak in het bos en er is niets aan de hand. In de verte komt een ruiter met IJslander je op het pad tegemoet. Zodra ze dichterbij komen begint je paard hysterisch te snuiven, en bij het passeren hang je bijna in een boom of in de sloot. Als het al lukt en je paard niet is omgedraaid en er in vliegende vaart vandoor is gegaan… Voor de IJslander-eigenaren die ik ken is het ook geen onbekend fenomeen.

Een klassieker is onderstaand filmpje. Misschien heb je ‘m al wel eens voorbij zien komen, maar het blijft bijzonder.

Extra gangen de oorzaak?

Maar hoe komt dit nu? Eén van de hypotheses is dat ‘gewone’ paarden het maar raar vinden als een IJslander in de voor hun typische telgang of tölt voorbij komt. Daar zit wat in natuurlijk, want het ziet er vreemd uit en klinkt ook anders dan de stap, draf of galop.

Probleem is alleen dat paarden vaak ook zo achterlijk reageren als de IJslander in kwestie in alle rust tegemoet komt gestapt.

Of zijn vreemde kleuren de boosdoener?

Het is een feit dat paarden soortgenoten met een afwijkende kleur soms maar wat vreemd vinden. Sommige paarden hebben een bloedhekel aan schimmels, of ze beginnen al te snuiven als ze een bont paard of appaloosa zien. Bottom-line is dat paarden veel wit bij een ander paard vreemd vinden.

In mijn geval gaat dat echter niet op. Het paard dat bijna in sloot springt bij het zien van een IJslander is namelijk zélf platenbont, terwijl de IJslander normaal bruin of voskleur is.

Het blijft een mysterie…

Kortom, ik ben er nog steeds niet achter wat nou maakt dat veel paarden zich belachelijk gedragen in de buurt van een IJslander. Zo anders dan een gemiddeld paard zien ze er wat mij betreft niet uit. Heb jij enig idee waarom dit is, of heeft jouw paard hier helemaal geen last van? Laat je reactie achter!